Η έναρξη της πιο μυρωδάτης εποχής, της άνοιξης, επιλέχθηκε ως η ημέρα γιορτής της ποίησης. Ο καθένας μας, αν αναρωτηθεί, θα βρει έναν λόγο για την επιλογή αυτή. Ακριβώς το ίδιο έκαναν και οι μαθητές/τριες της Στ' Δημοτικού.

Σύμφωνα με τα παιδιά, η ποίηση είναι φως, λουλούδι, συναίσθημα, τρόπος έκφρασης, νοήματα κρυμμένα πίσω από λέξεις, είναι φαντασία και ηρεμία.

Τι όμορφα που είναι να ακούς πώς αντιλαμβάνεται το κάθε παιδί την κάθε λέξη, τον κάθε στίχο, την κάθε στροφή ενός ποιήματος. Μα το πιο όμορφο από όλα είναι όταν εκείνα σε ρωτούν "Να φτιάξουμε τώρα τα δικά μας ποιήματα;". Εκεί γίνεται γιορτή, γιατί δημιουργούν ελεύθερα! 

Μήπως ήρθε η ώρα να ακολουθήσουμε όλοι μας το παράδειγμα των παιδιών;